Spiraea grey w projektowaniu krajobrazu: sadzenie i pielęgnacja
Każdy właściciel ogrodu stara się ozdobić go oryginalnymi, a najlepiej bezpretensjonalnymi roślinami. Bardzo często wybór letnich mieszkańców pada na spireę i nie jest to zaskakujące. Roślina wyróżnia się bujnym kwitnieniem i wieloma gatunkami, łatwo o nią dbać. Dlatego spirei można znaleźć nie tylko w domkach letniskowych, ale także w parkach miejskich.
Opis rośliny, jej rodzaje
Początkowo spirea jest krzewem liściastym, którego siedliskiem jest umiarkowana szerokość geograficzna półkuli północnej. Wysokość krzewu waha się od małego – 15 cm, do dość wysokiego – około 2,5 metra.
Spirea w projektowaniu krajobrazu to wszechstronny krzew, który może ozdobić każdy obszar. Różne odmiany spirei kwitną przez cały okres wiosenno-letni, dzięki czemu można zbierać okazy, które na przemian zachwycą oko kwiatami o różnych odcieniach.
W zależności od czasu kwitnienia spirei są warunkowo podzielone na odmiany kwitnące wiosną i latem. Pierwsze gatunki kwitną pod koniec maja, ale kwitną dość krótko.
Odmiany późno kwitnące kwitną latem i przez długi czas zachwycają kwiatami nie tylko białymi, ale także czerwonymi, mlecznymi, różowymi i fioletowymi.
wiosenne kwitnienie
Ta kategoria obejmuje ponad 50 rodzajów spirei, z których każdy ma następujące zalety:
- Odporność na mróz.
- Bezpretensjonalność w opiece.
- Brak szczególnych wymagań żyzności gleby.
- Zachowanie pierwotnego wyglądu i właściwości kwitnienia w krótkich okresach suszy.
Główne i najczęstsze rodzaje spirei znalezione na działkach to:
Szary. Szeroko rosnący krzew o szarozielonych liściach i dorastający do około 2 metrów wysokości. Kwiatostany są śnieżnobiałe, zebrane w tarcze i pokrywają całą roślinę. Atrakcyjny wygląd pozwala tworzyć pojedyncze kompozycje z krzewów, a także wykorzystywać kwiatostany w bukietach.
Argut. Krzew szeroki, dorastający do 2 metrów, o ostrych liściach ciemnozielonego koloru. Kwiatostany małych śnieżnobiałych kwiatów są zbierane w formie parasoli i pokrywają wszystkie gałęzie.
Wzrost rośliny jest dość powolny, jednak pod względem właściwości dekoracyjnych Argut spirea zajmuje wiodącą pozycję wśród gatunków kwitnących wiosną.
Wangutta. Podobnie jak poprzedni gatunek, roślina osiąga wysokość dwóch metrów. Liście są dwukolorowe - zielonoszare, a korona krzewu przybiera formę kaskady. Kwiatostany z białymi kwiatami przypominają półkulę. Ta odmiana może ponownie zakwitnąć pod koniec sierpnia, ale główne kwitnienie przypada na maj.
Rozległe krzewy spirei Vangutta wyglądają atrakcyjnie same, a także mogą ozdobić stawy ogrodowe lub kompozycję z roślinami iglastymi.
Przeciętny. Dwumetrowy krzew o szerokiej koronie i dużych owalnych liściach z charakterystycznymi zębami. Kwiatostany są białe, drobne, zebrane w rozety. Ten rodzaj roślin uprawiany jest głównie w rezerwatach i dzikich naturalnych zakątkach.
Dubrawkolistnaja. Dwumetrowy krzew z wygiętymi ku dołowi gałęziami. Liście niebieskozielone, jajowate z cienkimi ogonkami. Kwiatostany małych białych kwiatów przybierają formę półkuli. Ze względu na możliwość nadawania roślinie niemal dowolnego kształtu, w żywopłotach stosuje się spireę dębową.
Gorodczataja. Nisko rosnący krzew, nieprzekraczający metra wysokości. Liście są szaro-zielone, wydłużone z trzema charakterystycznymi dla odmiany żyłkami na dolnej powierzchni liści. Kwiatostany z żółtawymi kwiatami zbierane są w postaci baldachogrona. Pod koniec kwitnienia na ich miejscu pojawiają się owoce. Spirea crenate jest najczęściej spotykana w miejskich parkach i na skwerach.
Nipponskaja. Nisko rosnący krzew o kulistej koronie i zielonych liściach. Kwiatostany składają się z żółto-zielonych kwiatów i znajdują się na całej długości gałęzi. Dzięki spektakularnemu wyglądowi nipponian spirea świetnie prezentuje się w oderwaniu od innych roślin.
letnie kwitnienie
W tej kategorii istnieje również wiele rodzajów spirei, główne z nich to:
Język japoński. Krzewy o wysokości nie większej niż 2 metry z wydłużonymi, niebiesko-zielonymi liśćmi, zachowujące atrakcyjny wygląd przez cały ciepły sezon. Różowoczerwone kwiatostany zgrupowane są w baldachogrona. Spirea japońska jest bezpretensjonalna i często występuje w żywopłotach, a także w obszarach dekoracyjnych.
Bilard. Dwumetrowy krzew rozłożysty o szerokich liściach o szarawym kolorze. Z gałęzi zwisają jasnoróżowe kwiatostany. Odmiana toleruje cień, dlatego nadaje się do obszarów słabo oświetlonych. Krzewy wyróżniają się estetycznym wyglądem, zarówno pojedynczo, jak i w grupach z innymi roślinami.
Brzozowy. Niewielki krzew o wysokości nieco ponad 50 cm, o szerokiej koronie i liściach zbliżonych kształtem do brzozy. Różowe kwiatostany zbierane są w formie tarczy lub wiechy. Spirea z liści brzozy wygląda szczególnie imponująco w skalniakach.
Iwolistnaja. Krzew szeroki, osiągający prawie 3 metry wysokości, o ostrych, wydłużonych zielonych liściach. Różowe kwiatostany wyglądają jak długie wiechy. Roślina dobrze sobie radzi w zimnych regionach i z powodzeniem przetrwa krótki okres suszy.
Bumalda. Krzew osiągający maksymalnie pół metra wysokości, z rzeźbionymi brunatnozielonymi liśćmi. Ciemnoróżowe kwiatostany zbierane są na półkuli. Za pomocą tego krzewu dekorowane są ścieżki ogrodowe, skalniaki i zjeżdżalnie alpejskie.
Douglasa. Wysoki krzew o jasnozielonych liściach. Różowe kwiatostany zbierane są w stojących wiechach. Rośliny wolnostojące rzadko występują na poletkach, częściej tworzą jakąś grupę dekoracyjną.
Korzyści z dekorowania strony spireą
Ze względu na bogactwo gatunków szara spirea w projektowaniu krajobrazu jest jedną z najczęściej stosowanych roślin. Te eleganckie krzewy mają wiele zalet:
- Szybki wzrost i bujne kwitnienie.
- Odporny na niskie temperatury.
- Możliwość szybkiego i bezproblemowego rozmnażania.
- Nie konkuruj z sąsiednimi roślinami.
- Dobrze wyglądają same.
- Długie kwitnienie niektórych gatunków.
- Szeroka gama krzewów pod względem kształtu i wysokości.
Istnieje kilka opcji używania spirei podczas aranżacji działki ogrodowej:
Trawnik. Małe krzewy o wysokości do 15 centymetrów z powodzeniem mogą zastąpić trawę trawnikową.
Żywopłot. Wysokie krzewy można sadzić w jednym rzędzie, a po chwili teren zostanie ozdobiony zielonym płotem, którego nie trzeba przycinać. W ten sam sposób możesz stworzyć niską granicę, jeśli regularnie odcinasz dodatkowe gałęzie rośliny.
Dekoracja skalna. Rockery to niezwykła kompozycja składająca się z roślin i kamieni. Dzięki prostej pielęgnacji spirea idealnie wpasuje się w taki ogród kwiatowy.
Stworzenie kwietnika. Oto kilka opcji, z których często korzystają projektanci krajobrazu:
- Kwietnik tylko ze spirytusu. Możesz tworzyć skomplikowane wzory, sadząc różne odmiany różniące się kolorem kwiatów.
- Krzewy i drzewa iglaste w połączeniu ze spireą wyglądają oryginalnie i niecodziennie. Białe kwiaty spirei tworzą wrażenie śnieżnego lasu.
- Miłą dla oka kombinację uzyskuje się przez ścisłe sadzenie spirei i kwitnących drzew, takich jak bez, kalina i miotła. W tym przypadku śnieżnobiałe kwiaty spirei wyróżniają się na tle jasnych kwiatostanów sąsiednich drzew.
- Spirea może być centralnym elementem kompozycji kwiatowej. Wokół niego można sadzić różne kwiaty, na przykład róże, piwonie, astry, liliowce. Daje to pole do tworzenia różnych wzorów.
Funkcje lądowania
Prawie wszystkie rodzaje gleby nadają się do uprawy spirei. Wyjątkiem są być może tereny gliniaste i bagienne, a także grunty, w których wody gruntowe znajdują się blisko powierzchni.
Dla obfitego i długiego kwitnienia roślina powinna znajdować się na otwartej przestrzeni, oświetlonej promieniami słonecznymi.
Najkorzystniejszym czasem na przesadzenie wyrosłej rośliny do ziemi jest jesień. Do tego czasu spirea prawie całkowicie zrzuciła liście i przygotowuje się do zimowania.
Pochmurny dzień z lekką mżawką to najlepszy czas na rozpoczęcie przesadzania. W takich warunkach spirea znacznie szybciej zakorzeni się w nowym miejscu.
Przed sadzeniem konieczne jest przygotowanie gleby odżywczej i drenażu.
Najpierw musisz wykopać dziurę. Powinien być dość duży, około 50 na 50 centymetrów. Wynika to z faktu, że korzenie spirei rosną silnie na szerokość.
Drenaż umieszcza się na dnie wykopu, składającego się z grubego piasku, drobnego żwiru lub łamanej cegły i pozostawia się na kilka dni. System odwadniający wylewa się mieszanką ziemi ogrodowej z piaskiem i humusem.
Spirea jest umieszczana w otworze, wszystkie korzenie są dokładnie wyprostowane i posypane ziemią. Ważne jest, aby szyjka korzeniowa krzewu znajdowała się na poziomie gruntu.
Teraz możesz podlać krzak wodą i pokryć koło łodygi ściółką.
Młode rośliny wyhodowane z sadzonek i warstw można sadzić nie tylko jesienią, ale także wiosną, ale spirea powinna być już dość silna. Jeśli istnieje choćby niewielka wątpliwość, lepiej odłożyć przeszczep do następnego sezonu.
Jak dbać o krzewy
Wszystkie rodzaje spirei są bezpretensjonalne i wymagają minimalnej opieki i uwagi ze strony właściciela.
Podlewanie i karmienie
Roślina rośnie normalnie i rozwija się przy umiarkowanym podlewaniu. Spirea może nie przetrwać nadmiernej wilgotności gleby i stojącej wody, jednak wysuszenie gleby nie powinno być dozwolone. Dlatego ważne jest, aby zachować równowagę.
Kilka razy w miesiącu można podlewać krzaki objętością wody około 10 litrów. Im młodsza roślina, tym częściej trzeba ją podlewać.
Po podlaniu chwasty należy usunąć, a glebę rozluźnić. Regularne spulchnianie gleby jest kluczem do pełnego zaopatrzenia w tlen korzeni spirei. Nadmierne zagęszczenie gleby może doprowadzić do śmierci rośliny.
Bliżej połowy jesieni konieczne jest obfite podlewanie wszystkich roślin, aby bez problemu przetrwały zimę. Na wierzchu gleby koło pnia powinno być pokryte kompostem lub ściółką torfową.
Wczesną wiosną, przed kwitnieniem, konieczne jest nawożenie rośliny. Jeśli gleba nie jest bardzo żyzna, opatrunek może być wymagany dwa razy w roku, zarówno wiosną, jak i jesienią. Istnieją specjalne złożone nawozy, które są stosowane ściśle według instrukcji.
przycinanie
W kwitnących wiosną spirea pąki kwiatowe pojawiają się na gałęziach, które mają więcej niż dwa lata, a także na zeszłorocznych pędach. Dlatego, aby zachować objętość kwitnienia, przeprowadza się tylko przycinanie zapobiegawcze. Polega na usuwaniu złamanych i wysuszonych gałęzi wczesną wiosną.
Globalne odmładzanie krzewów przeprowadza się mniej więcej raz na 8 lat. Ten proces można wykonać na dwa sposoby:
- Wytnij wszystkie gałęzie, zarówno stare, jak i młode. Nad ziemią pozostawia się małe gałęzie, których długość nie przekracza 10 centymetrów.
- Usuwane są tylko stare gałęzie, a te, które nie mają więcej niż 2 lata, pozostają.
Nawet po globalnym przetworzeniu roślina szybko zarasta nowymi zielonymi gałązkami, a w następnym ciepłym sezonie spirea znów kwitnie.
Odmiany późno kwitnące można przycinać nie tylko wiosną, ale także jesienią lub pod koniec kwitnienia. Pędy pozostałe z zeszłego roku skracają się o około jedną czwartą. Dzięki temu pojawiają się nowe gałęzie boczne, a w konsekwencji krzew staje się bardziej bujny i kwitnie. Globalne odmładzanie takich krzewów odbywa się mniej więcej raz na 5 lat.
W przypadku różnych opcji sadzenia spirei stosują własne metody przycinania krzewów.
Jeśli konieczne jest uformowanie żywopłotu, stare gałęzie są cięte prawie na pół. Z tego powodu następuje aktywny wzrost bocznych gałęzi, a krzew staje się gęstszy. W rezultacie z biegiem czasu ogrodzenie staje się prawie nieprzeniknione.
W przypadku roślin rosnących poza innymi nasadzeniami ważne jest zachowanie atrakcyjnego wyglądu, aby młode gałązki nie były dotykane, a stare dość mocno obcinane. Nie jest konieczne formowanie korony krzewu, wystarczy usunąć uszkodzone, suche i słabe gałęzie.
Dorosłe zarośnięte krzewy wymagają bardziej radykalnej aktualizacji. Rośliny przycina się prawie do korzenia, aw następnym sezonie z pąków znajdujących się w strefie korzeniowej zaczynają pojawiać się młode pędy. Stopniowo rosną, a krzew staje się bujny i atrakcyjny.
Jeśli po zabiegu na krzaku pojawiają się tylko słabe gałęzie, roślinę należy wymienić.
reprodukcja
Spirea jest odmianą roślin hybrydowych, dlatego nie może być rozmnażana przez nasiona.
Aby stworzyć nowe krzewy spirea, stosuje się metody rozmnażania wegetatywnego, które obejmują rozmnażanie przez sadzonki, nakładanie warstw i dzielenie buszu.
Rozmnażanie z sadzonkami
Dość prosta opcja, z którą poradzi sobie początkujący ogrodnik. Konieczne jest cięcie ukośnie już zdrewniałych gałęzi. Następnie część liści usuwa się z cięcia, pozostawiając około 5 liści i szczypiąc koronę.
Następnie każdą sadzonkę zanurza się w wodzie na około 2 godziny do jednej trzeciej jej wysokości. Aby system korzeniowy rozwijał się szybciej, eksperci zalecają potraktowanie części korzeniowej gałęzi biostymulantem.
Gdy kiełek ukorzeni się i wzmocni, można go sadzić w czystym piasku zmieszanym z torfem, przechylając roślinę pod kątem 45 stopni. Po posadzeniu spireę należy regularnie spryskiwać czystą wodą, chronić przed przeciągami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Dzięki tym działaniom spirea z prawie stuprocentowym prawdopodobieństwem zakorzeni się w otwartym terenie. Jeśli środki przygotowawcze nie zostaną przeprowadzone, prawdopodobieństwo udanego sadzenia na otwartym terenie zmniejsza się do 30 procent.
Powielanie przez nakładanie warstw
Ta metoda nie jest często stosowana. Wynika to z faktu, że spirei nie mają pędów korzeniowych. Jednak rozmnażanie przez nakładanie warstw jest nadal prowadzone, w tym celu wczesną wiosną zabierają dolne gałęzie, które nie mają jeszcze liści.
W glebie obok rośliny tworzy się małe zagłębienie. Gałęzie są pochylone do ziemi, ułożone we wnęce i przypięte do podłoża drewnianymi lub metalowymi zszywkami. Następnie gałąź jest lekko posypana ziemią.
W ciepłym okresie nakładania warstw konieczne jest obfite podlewanie, unikając podlewania gleby, aby nie zniszczyć głównej rośliny.
Aby system korzeniowy rozwijał się szybciej, górna część warstwy jest ściśnięta. Następnej wiosny, gdy nowa roślina jest silna, jest ostrożnie oddzielana sekatorami od głównego krzewu i przesadzana w inne miejsce.
Reprodukcja przez podzielenie buszu
Bardziej złożona metoda wymagająca znajomości pewnych subtelności. Główną trudnością jest prawidłowe określenie miejsca, w którym dopuszczalne jest dzielenie buszu.
Zwykle wszystkie prace wykonuje się pod koniec kwitnienia, jesienią. Roślinę należy wykopać, usunąć całą ziemię z korzeni. Separację przeprowadza się, biorąc pod uwagę, że każdy nowy krzew ma co najmniej dwa silne pędy i pełnoprawny system korzeniowy.
Nowe rośliny są sadzone z powrotem w ziemi, obficie podlewane i ściółkowane w pobliżu pni.
Szkodniki i choroby
Wszystkie rodzaje spirei są dość odporne na szkodniki i praktycznie nie są podatne na choroby. Jednak słabe rośliny stają się łatwym łupem dla infekcji i owadów.
Jakie szkodniki mogą atakować krzewy spirea:
- Mączlik.
- Mszyca.
- Ulotka.
- Pająk.
- Piła łąkowa.
Konieczne jest okresowe przeprowadzanie oględzin roślin, jeśli zostaną znalezione szkodniki, należy działać tak szybko, jak to możliwe, aby zachować krzak w pierwotnej formie.
Jeśli roślina jest chora na infekcję grzybiczą, należy ją leczyć lekami przeciwgrzybiczymi. Z reguły opryskiwanie przeprowadza się co najmniej dwa razy w sezonie w odstępie tygodnia.
W przypadku, gdy wszystkie podjęte środki nie przyniosły pozytywnego wyniku, zaleca się pozbycie się krzewów, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji na pobliskie rośliny.
Ochrona przed warunkami atmosferycznymi
Dorosłe spirei są mrozoodporne i nie wymagają specjalnego schronienia na zimę. Ponadto krzaki mają ok. 2 metry wysokości, problematyczne jest ich jakiekolwiek zakrycie.
Niskie krzewy nadal chronią przed skutkami niskich temperatur. Aby to zrobić, jesienią kręgi spirei w pobliżu pnia są pokryte opadłymi liśćmi lub pokryte świerkowymi gałęziami. Na początku pierwszych przymrozków krzaki są całkowicie pokryte śniegiem. Te działania wystarczą do pomyślnego zimowania rośliny.
Szczególną uwagę należy zwrócić na młode rośliny sadzone w bieżącym sezonie. Na początku pierwszych chłodów krzewy pokrywa się geowłókniną lub izolacją z tkaniny. Najważniejsze, że film przepuszcza powietrze. Następnie na tekstylia wylewa się śnieg, co pozwoli uniknąć przemarznięcia krzaków.
Wniosek
Spiree są wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu nie tylko przez profesjonalistów, ale także przez początkujących ogrodników. Ta bezpretensjonalna i niesamowicie piękna roślina zachwyci właściciela przez wiele lat swoim pięknym, kwitnącym wyglądem.
