Darń w projektowaniu krajobrazu: odmiany i pielęgnacja
Derain lub dereń to rodzaj roślin z rodziny dereń, obejmujący około 50 różnych gatunków. Podczas gdy niektóre to drzewa lub wieloletnie rośliny zielne, większość to krzewy. I o nich będziemy rozmawiać.
Cechy roślin
Derain w projektowaniu krajobrazu ma zasłużoną popularność ze względu na swoją bezpretensjonalność, szeroką gamę gatunków i odmian oraz estetyczny wygląd zarówno podczas kwitnienia i dojrzewania owoców, jak i w innych okresach. Deren świetnie czuje się w większości stref klimatycznych kraju, dobrze znosi przycinanie i szybko rośnie.
Wiosną na deren kwitną kwiaty - częściej małe, białe i żółtawe, zebrane w kwiatostany-parasole. Owoce dojrzewają od końca sierpnia. W niektórych gatunkach i odmianach są jadalne, w innych są umiarkowanie trujące dla ludzi, ale kochane przez ptaki.
Opowiadamy bardziej szczegółowo o najpopularniejszych odmianach derain w sztuce ogrodnictwa krajobrazowego, zasadach jego uprawy i innych ważnych niuansach.
Sadzenie i pielęgnacja różnobarwnych deren w ogrodzie
Różnobarwny to krzew o wysokości do 3 metrów z jasnoczerwonymi łodygami i bujną koroną do 4-5 metrów o ciekawych kolorach. Duże zielone liście wzdłuż krawędzi ozdobione są szeroką białą lub żółtawą obwódką.
Ale ten rodzaj deren jest ceniony nie tylko ze względu na jego piękno, ale także ze względu na wysoką mrozoodporność - dorosły krzew spokojnie toleruje niskie temperatury do -20 ... -30 ° C. Młode osobniki w takich mrozach najlepiej przykrywać przez pierwszy rok.
Gatunek ten jest wyłącznie uprawiany, nie występuje w naturze i jest wynikiem prac selekcyjnych. Jest hodowany na bazie trzech innych - białego, potomstwa i czerwonego.
Lądowanie
Darń najlepiej sadzić na wiosnę, kiedy śnieg już stopniał i nie są spodziewane dalsze przymrozki. W okresie wegetacyjnym roślina rośnie silniej i uzyskuje wystarczającą siłę, aby bezpiecznie zimować. Ale w razie potrzeby sadzenie można przeprowadzić przez całe lato, a nawet jesienią, zatrzymując się tylko na kilka tygodni przed pierwszymi przymrozkami.
- Do sadzenia przygotowuje się otwór 2-3 razy większy od bryły korzeniowej.
- Na dno wylewa się warstwę drenażu z dużej gliny ekspandowanej lub pokruszonej cegły, a następnie niewielką warstwę mieszanki gleby. Powinien składać się z gleby liściastej, próchnicy, torfu i piasku w proporcji 2:2:1:1.
- Następnie sadzonkę umieszcza się na środku dołu, a korzenie przykrywa pozostałą glebą prawie do poziomu szyjki korzeniowej.
- Następnie darń jest obficie podlewana, a mieszanka gleby jest dodawana więcej, jeśli mocno się osiadła.
- Grunt wokół krzewu można mulczować np. zrębkami lub trocinami. Zmniejszy to utratę wilgoci z gleby i będzie szczególnie pomocne w suchym klimacie.
Jeśli planuje się stworzenie żywopłotu z deren, sadzonki należy sadzić w około metrowych odstępach. Nie będą więc uciskać się nawzajem wzrostem, ale raczej szybko utworzą ciągłą zieloną przestrzeń.
Już dorosły krzew deren można przesadzić albo na samym początku wiosny, zanim pojawią się pąki, albo jesienią, po opadnięciu większości liści. Jeśli korzenie są w porządku i zdrowe, konieczne jest wykopanie i przemieszczenie darni ze starą grudą ziemi, aby łatwiej było ją zaakceptować. Należy pamiętać, że system korzeniowy rośliny zwykle rozciąga się na szerokość korony.
Podlewanie
Pierwsze 2-3 miesiące po posadzeniu w gruncie lub przesadzeniu wymaga obfitego podlewania 2-3 razy w tygodniu. Wysuszenie gleby pod krzew będzie katastrofalne. Ponadto w następnym roku wskazane jest podlewanie rośliny co 7-10 dni, utrzymując umiarkowaną wilgotność gleby.
Ale dorosły i już przystosowany drenaż ma zwykle wystarczającą ilość wilgoci, którą zapewniają wody gruntowe i opady. Potrzebuje dodatkowego podlewania tylko przy silnej suszy przez ponad 3-4 tygodnie.
górny opatrunek
W okresie aktywnego wzrostu pędów i liści (zwykle maj-czerwiec) pożądane jest wprowadzenie do gleby nawozów mineralnych w postaci proszków i granulek. Suplementy potasu są szczególnie przydatne dla roślin - zwiększają ich odporność na mróz i choroby.
Rodzaje i cechy
Różnobarwna murawa nie jest jedynym rodzajem tej rośliny, która jest popularna w projektowaniu witryn. Mówimy o innych odmianach uwielbianych przez ogrodników.
Derain kobieta
Gatunek ten pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej i nadal jest dość słabo rozpowszechniony w naszym kraju. W sprzyjających warunkach krzew jest dość duży – korona dorasta do 4 metrów szerokości i do 5 metrów wysokości.
Od połowy lipca do połowy sierpnia deren kwitnie małymi białymi kwiatami zebranymi w parasolowe kwiatostany. Jesienią dojrzewają niebieskawe owoce z niejadalnymi dla człowieka pestkami. Liście są jednolite, intensywnie zielone.
Ten rodzaj murawy bardziej niż inne lubi żyzną, wilgotną glebę z dobrym drenażem. W przeciwnym razie nie ma szczególnych trudności w rozwijaniu się z nim.
Deren mężczyzna
Inne nazwy gatunkowe to samiec lub dereń pospolity. Krzew jest szeroko rozpowszechniony na wolności w Europie i krajach WNP, na Kaukazie, w regionie Wołgi, w Azji Środkowej. Występuje w ogrodach prawie w całej Rosji.
Samiec deren to krzew o wysokości 3-4 metrów z bujną, jasnozieloną koroną. Kwitnie małymi, złotożółtymi kwiatostanami, zwykle w kwietniu i przed pojawieniem się głównej masy liści. Na przełomie sierpnia i września dojrzewają soczyste czerwono-bordowe owoce.
W odmianach owocowych jagody są większe, mają słodko-kwaśny i cierpki smak. Spożywane są na świeżo, wykorzystywane do produkcji dżemów, kompotów, soków i syropów. We wszystkich innych odmianach owoce są również jadalne, ale mniej smaczne.
Ogólnie rzecz biorąc, samiec deren jest bezpretensjonalny, ale częściej niż inne gatunki cierpi z powodu suszy w młodym wieku lub po przeszczepie. Wynika to z płytkiego systemu korzeniowego.
Deren potomstwo
Ten gatunek pochodzi z Ameryki Północnej. Dorosła roślina osiąga 3 metry wysokości i 3-3,5 metra średnicy korony. W zależności od odmiany gałązki i liście różnią się kolorem od zwykłego zielonego do żółtego i czerwonawego.
Gatunek otrzymał swoją nazwę od zdolności do aktywnego formowania potomstwa. Gałęzie wzdłuż krawędzi korony często skłaniają się ku samej ziemi i łatwo zapuszczają korzenie w miejscu zetknięcia się z nią.
Darń potomstwa jest szczególnie bezpretensjonalna. Dobrze radzi sobie zarówno w słońcu, jak i w cieniu, szybko odrasta po przycięciu i bardzo rzadko jest podatny na choroby i szkodniki.
Derain szwedzki
W naturze gatunek występuje głównie na wybrzeżu Pacyfiku i Oceanu Atlantyckiego w strefach tajgi i tundry. W projektowaniu krajobrazu szwedzka darń jest używana w grupach dekoracyjnych w połączeniu z innymi roślinami.
Zewnętrznie jest to niski krzew, rzadko rosnący powyżej 30 centymetrów o gęstych zielonych liściach. Kwiaty są czarno-fioletowe, zebrane w baldachy i otoczone czterema przylistkami. Okres kwitnienia to czerwiec, sierpień-wrzesień, dojrzewają czerwone owoce z pestkami. Są jadalne, ale prawie bez smaku.
Szwedzka darń jest mrozoodporna i wymagająca światła, bardzo lubi wilgotne gleby torfowe. W sprzyjających warunkach szybko rośnie, tworząc gęstą, gęstą osłonę.
Deren japoński
Ta murawa jest często, zwłaszcza w literaturze zagranicznej, nazywana nie tylko japońską, ale także chińską i koreańską. Powód jest banalny – to właśnie z tego regionu Azji pochodzi. W nasadzeniach kulturowych gatunek występuje na całym świecie, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych.
Japońska darń to wysoki krzew, osiągający 5-7 metrów. Liście zielone, lekko pofalowane na brzegach, z wyraźnie widocznymi żyłkami. Jesienią ciemnieją, nabierając bordowego i żółtego koloru.
Wiosną koronę zdobią kwiatostany podobne do tych u derenów szwedzkich. Do września dojrzewają owoce, wizualnie podobne do malin i smakują jak persymony. Są jadalne, choć niezbyt wygodne ze względu na gęste kości. Owoce te są spożywane na surowo, wykorzystywane do produkcji wina, przetworów i dżemów.
Krzew jako całość jest łatwy w pielęgnacji, ale bardzo nie lubi zimnych wiatrów i wymaga ochrony przed nimi. Może rosnąć w każdym świetle, ale w cieniu kwitnie i mniej owocuje.
Rozmnażanie deren przez sadzonki na wiosnę
Chociaż deren dobrze się rozmnaża przez nasiona i dzieląc krzew, a w niektórych odmianach także przez nakładanie warstw, najprostszym i najbardziej wszechstronnym sposobem jest użycie sadzonek.
Najlepiej zbierać je po kwitnieniu, czyli pod koniec wiosny. Możesz używać nie młodych pędów, ale gałęzi z ostatnich lat z gęstym drewnem.
Procedura wygląda następująco:
- Wytnij z krzaka ostrym nożem lub nożycami ogrodowymi pod kątem 45° sadzonek z 3-4 pąkami na każdej.
- Zanurz każdą sadzonkę w roztworze stymulującym wzrost korzeni lub w wodzie, a następnie w proszku.
- Posadź je w ziemi (mieszanka ziemi uniwersalnej i piasku w równych proporcjach) i obficie podlewaj.
- Przykryj pojemnik nasadzeniami folią i umieść w szklarni lub w zacienionym, ale ciepłym miejscu na miejscu.
- Gdy tylko wszystkie gałęzie się zakorzenią (trwa to średnio 5-6 tygodni), folię można usunąć.
- Po kilku tygodniach, gdy liście zaczynają aktywnie kiełkować na gałęziach, lepiej sadzić sadzonki w bardziej przestronnych doniczkach. Pozostawia się je na zimę w pomieszczeniu o dodatniej, ale niezbyt wysokiej temperaturze.
- W drugiej połowie wiosny młode krzewy można wysłać na otwarty teren.
Pamiętaj, że przy pierwszym sadzeniu deren w ogrodzie potrzebują dodatkowego podlewania i zacienienia przed zbyt jasnym słońcem.
Przycinanie murawy na wiosnę
Regularne przycinanie jest ważną częścią pielęgnacji murawy. Przycinanie pozwala zachować dekoracyjność krzewu, usunąć stare i chore pędy oraz stymulować powstawanie nowych.
Młodej darni, sadzonej na wiosnę, nie ścina się przez pierwszy rok, co pozwala jej się przystosować. Krzewy sadzone jesienią lub w poprzednich latach przycina się wiosną. Na wysokości 10-15 cm od ziemi wycina się gałęzie starsze niż 3-4 lata. Młode pędy przycina się do pożądanego kształtu krzewu. Ponadto, wiosną i latem 2-3 razy przeprowadza się fryzurę korekcyjną.
Ponadto, niezależnie od pory roku, konieczne jest okresowe przycinanie sanitarne, usuwanie chorych, złamanych, wysuszonych i zamierających gałęzi.
Problemy w uprawie deren
Deren jest bezpretensjonalny, ale wciąż nie jest całkowicie odporny na choroby i konsekwencje niewłaściwej opieki.
Jeśli liście krzewu usychają, zwijają się i ciemnieją na brzegach, jest to objaw stresu. Może to być spowodowane zarówno ciężką suszą, jak i długotrwałym zalewaniem gleby, a także nadmiernym upałem, a nawet nadmiernym żerowaniem. Rozwiązanie problemu jest proste - znormalizować tryb podlewania i karmienia.
Przy bardzo niskiej wilgotności powietrza i niedostatecznym podlewaniu liście derain zaczynają aktywnie żółknąć i wysychać. Najbardziej podatne na ten problem są młode krzewy o niewystarczająco głębokim systemie korzeniowym.
Młoda darń przy suchej pogodzie często pada ofiarą przędziorków. Same szkodniki są małe i trudne do zauważenia, ale cienka pajęczyna na liściach jest widoczna gołym okiem. Specjalistyczne preparaty, takie jak Neoron i Aktellik, pomogą uporać się z kleszczami. A w celu zapobiegania przy suchej pogodzie zaleca się podlewanie przez zraszanie.
W przypadku dużego zagęszczenia sadzenia i dużej wilgotności spowodowanej niedostateczną cyrkulacją powietrza, darń może być dotknięta chorobami grzybiczymi, takimi jak:
- Mączniak. Liście krzewu są najpierw pokryte białawym nalotem, a następnie zwinięte.
- Plamienie askochytyczne. Na liściach pojawiają się losowo małe brązowe plamki. Przy dużym uszkodzeniu korona może przedwcześnie opaść.
- Antraknoza. Liście pokryte są dużymi brązowymi plamami o fioletowych brzegach i stopniowo wysychają.
Te i inne choroby leczy się specjalistycznymi fungicydami. Profilaktyka polega na przerzedzaniu gałęzi krzewu, usuwaniu dotkniętych i martwych gałęzi i liści oraz przestrzeganiu innych zasad pielęgnacji.
Wniosek
Derain lub dereń to rodzaj roślin popularnych w projektowaniu krajobrazu, głównie krzewów, rzadziej drzew i traw. Ogrodnicy uwielbiają go za bezpretensjonalność, szybki wzrost i atrakcyjny wygląd. Niektóre gatunki i odmiany mają jadalne owoce, można je spożywać na świeżo lub używać do gotowania.
Właściwe sadzenie derenia, podlewanie i zacienienie pierwszego roku życia jest kluczem do jego udanej uprawy. W przyszłości pielęgnacja roślin będzie minimalna. Będzie wymagał jedynie okresowego przycinania, podlewania w czasie silnej suszy i zwalczania szkodników, które rzadko go dotykają.
Derain to doskonały wybór nawet dla początkujących w projektowaniu krajobrazu. Krzew będzie wymagał jedynie minimalnej pielęgnacji, za którą hojnie się odwdzięczy, stając się prawdziwą ozdobą terenu.
