Żywopłot Thuja Brabant: prawdziwe i praktyczne piękno
Sadzenie roślin wzdłuż granicy terenu to technika, która z powodzeniem konkuruje ze zwykłymi metodami budowy ogrodzeń. Od dziesięcioleci utrzymywana jest również moda na skład tui wzdłuż ogrodzenia; projekt takich nasadzeń jest zróżnicowany i wykwintny. Ta publikacja może zainteresować właścicieli, którzy zdecydują się udekorować swoją witrynę zielonym płotem; zawiera przydatne informacje o tym, jak wybrać i sadzić tuję, wskazówki dotyczące pielęgnacji ogrodzenia.
Zalety
Gęstą ścianę wiecznie zielonej tui można nazwać uniwersalnym rozwiązaniem, ponieważ z łatwością wykonuje kilka zadań. Jego walory dekoracyjne są niezaprzeczalne. Tuja, w przeciwieństwie do ogrodzeń drewnianych i metalowych, latem stanowi piękne tło do ogrodu. W pozostałych porach roku jego bogata barwa dodaje kolorytu otoczeniu.
Projekt witryny z wykorzystaniem tui staje się funkcjonalny; Drzewo zapewnia następujące korzyści:
- Uszlachetnia otaczającą przestrzeń, tworzy majestatyczną oprawę ogrodową, sprzyjającą relaksowi, oczyszcza powietrze.
- Niezawodnie chroni teren przed wiatrem, kurzem, zamiataniem śniegu. Teren ogrodzony naturalnym ogrodzeniem staje się niedostępny dla wścibskich oczu i penetracji zwierząt.
- Służy do zagospodarowania terenu, elegancko maskuje budynki gospodarcze.
Dla projektantów krajobrazu tuja jest jednym z najbardziej poszukiwanych drzew iglastych, co wyjaśniają następujące cechy:
- Drzewo ma długą żywotność; żywopłot nie straci na atrakcyjności przez 30-40 lat lub dłużej (pod warunkiem odpowiedniej pielęgnacji).
- Na rynku dostępny jest ogromny wybór form dekoracyjnych.
- Tui są mało wymagające w warunkach wzrostu, nietoksyczne dla zwierząt i roślin; wiele odmian dobrze dopasowuje się do środowiska miejskiego.
- Rośliny są przystosowane do mrozu, nie potrzebują schronienia na zimę, gałęzie nie łamią się pod ciężarem śniegu.
- Większość odmian chroni walory dekoracyjne zarówno w nadmiarze, jak i przy braku wilgoci, na słońcu iw miejscach zacienionych.
- Ze względu na bezpretensjonalność rośliny jest łatwa w pielęgnacji: sprawa zwykle ogranicza się do okresowego podlewania i strzyżenia. W gorącym okresie suchym wymagane będzie nawadnianie korony.
- Plastikowa roślina, tuja doskonale toleruje strzyżenie dwa lub trzy razy w sezonie, zwiększając gęstość korony. Dzięki tej właściwości zielonemu ogrodzeniu można nadać różnorodne kształty, ozdobione łukami. Niektóre odmiany nadają się do strzyżenia topiary (kręconego).
- Tuja, w przeciwieństwie do większości upraw ogrodniczych, rzadko jest atakowana przez szkodniki, ale w niesprzyjających warunkach może zachorować.
Roślina jest uważana za dość bezpretensjonalną i należy do roślin tolerujących cień, chociaż preferuje światło. Jest odporny na zawartość wapna w glebie, ale nie toleruje zasolenia.
Różnorodność odmian
Thuja jest dalekim krewnym cyprysu. Znanych jest 6 gatunków tego gatunku, występujących dziko w Azji i obu Amerykach. Wspólną rozpoznawalną cechą są charakterystyczne płaskie gałęzie z igłowatymi liśćmi; u młodych tui mają kształt igły i są miękkie, u dorosłych są łuskowate.
Projektanci krajobrazu często używają odmian uzyskanych z zachodnich tui, które zakorzeniają się w warunkach klimatycznych centralnej Rosji. Z łatwością wytrzymują niskie temperatury (do -35°C) i przenoszą miejską atmosferę. Hodowcy dzielą tuję na kilka kategorii:
- Standard. Odmiany ozdobne w postaci miniaturowych i małych drzewek; wyróżnia się korony kuliste i płaczące. Odmiany standardowe (łodyga - pień) ozdobią trawnik przed domem. Idealnie nadają się do dekoracji ogrodu w stylu formalnym.
- Kulisty. Popularny w krajobrazie, rośliny o okrągłym kształcie, które są odporne na rosyjski klimat. Oprócz pełnowymiarowych (od 1 do 2 m) odmian wyhodowano wiele odmian karłowatych o ciekawych odcieniach igieł. Kuliste niemowlęta znajdują się w różnych kompozycjach krajobrazowych, są ozdobione alpejskimi zjeżdżalniami, klombami i hodowane w pojemnikach.
- Stożkowy. Są podzielone na wysokie i karłowate. Z punktu widzenia zorganizowania pełnoprawnego zielonego ogrodzenia interesujące są wysokie okazy.
Tuja jest wysoka
Grupa obejmuje drzewa osiągające wysokość trzech lub więcej metrów. Różnica między odmianami polega na kolorze igieł i różnorodności faktur. Korona ma zgrabny, kolumnowy lub piramidalny (wąsko-stożkowy) kształt, co czyni je idealnym materiałem na zielone ogrodzenia. Dodatkowym plusem jest szybki wzrost, bezpretensjonalność i całoroczne zachowanie dekoracyjności. W ogrodnictwie amatorskim powszechne są następujące wysokie odmiany:
- Zachodnia Brabancja Thuja. Majestatyczne drzewo o kolumnowej, zwartej koronie o jasnozielonym odcieniu. Rozciąga się na ponad 3,5-4 m, dobrze przystosowana do środowiska miejskiego. Tuja jest wilgocią i mrozoodporną, ale nie lubi zimowych wahań temperatury przy długotrwałych odwilżach. Nie boi się cienia, ale na otwartym słońcu korona ma bardziej dekoracyjny wygląd. Nadaje się do tworzenia idealnej alejki i zielonego ogrodzenia.
- Tuya Smaragd. Jego zwarta korona ma symetryczny stożkowaty kształt i igły o bogatym szmaragdowym kolorze. Tuja dorasta do 5 m, korona zwiększa się do zaledwie 1,8 m objętości. Odmiana znana jest z niespiesznego wzrostu (o 10-15 cm rocznie), długowieczności, bezpretensjonalności wobec kaprysów pogodowych i żyzności gleby. Łatwo dopasowuje się do miejskiej atmosfery. Żywopłot z tui Smaragd to popularna opcja aranżacji granicy terenu.
- Tuja jest kolumnowa (kolumna). Odporne na cień drzewo z ciemnozielonymi igłami. W warunkach rosyjskich dorasta do 10-12 m, żyje do 100 lat. Bez problemu znosi mróz aż do szerokości geograficznej Petersburga. Dobrze radzi sobie z warunkami miejskimi (zapylenie, zanieczyszczenia gazowe), silnymi wiatrami i okresami suchymi. Ze względu na to, że igły ściśle przylegają do pnia, po posadzeniu drzewa tworzą gęstą dekoracyjną ścianę, która doskonale toleruje strzyżenie.
- Thuja Złoty Szmaragd. Niezwykle dekoracyjna odmiana o idealnie stożkowej koronie i jasnych igłach w złocistożółtych odcieniach. Znany również jako Janed Gold. Przez 10 lat rośnie o 2 m, zachowuje kolor przez cały rok, ale w cieniu znika złoty kolor. Preferuje stanowiska słoneczne i wilgotne żyzne, przepuszczalne gleby. Polecany do tworzenia żywych ogrodzeń.
- Tuya Holmstrup. Gęsta struktura stożkowej korony sprawia, że odmiana ta jest jedną z najbardziej odpowiednich do uprawy wiecznie zielonych żywopłotów. Wysokość dorosłego osobnika nie przekracza 3-4 m, średnia średnica waha się w granicach metra. Przyrost roczny nie przekracza 12-15 cm, rośnie równie dobrze na słońcu iw półcieniu, ma wysoką mrozoodporność. Głęboki zielony kolor igieł utrzymuje się przez cały rok.
- Thuja Fastigiata. Dorosłe tuje charakteryzują się kolumnową koroną i szybkim wzrostem do maksymalnie 6 m. Miękkie igły mają ciemnozielony kolor i przyjemny żywiczny zapach. Ze względu na to, że pędy nie są usuwane z pnia, roślina przypomina kształtem cyprys. Ogrodzenie oparte na tej odmianie okazuje się niezawodne, prezentuje się majestatycznie, oszczędnie pod względem zajmowanej powierzchni.
- Tuya Rosenthala. Krzew kolumnowy o powolnym tempie wzrostu: w wieku 30 lat dorasta do 2-3 m. Gęsta, wąsko-stożkowa korona sprawia, że jest odpowiednim kandydatem do zorganizowania malowniczej alejki lub niezawodnego ogrodzenia. Jest odporny na mróz i wiatr, ma mocne gałęzie, które wytrzymają ciężar czapki śnieżnej. Bezpretensjonalny, rośnie na każdej glebie, preferuje umiarkowaną wilgotność.
Jak wybrać odpowiednią odmianę
Aby określić, która wersja tui jest odpowiednia dla konkretnego ogrodzenia na określonym obszarze, należy wziąć pod uwagę lokalne warunki klimatyczne, żyzność gleby i poziom światła.
Równie ważne jest określenie, z jakim rodzajem ogrodzenia chcesz skończyć. W takim przypadku należy skupić się na cechach odmian: odcieniu igieł, wysokości rośliny i rocznej wielkości przyrostu.
Wysoki żywopłot
Jeśli potrzebujesz nie tylko ozdobnego ogrodzenia, ale niezawodnej zielonej ściany, wystarczą wysokie odmiany o profilu kolumnowym i wąsko-stożkowym (piramidowym). Takie rośliny są zwarte na swoim obszarze, różnią się imponującym wzrostem (do 30-40 cm rocznie) i rozciągają się do 6-10 m. Popularnym przedstawicielem grupy jest tuja Smaragd; żywopłot o doskonałej jakości można również ułożyć z odmian tui Brabant i Holmstrup, które zostały opisane powyżej.
średni żywopłot
Takie ogrodzenia osiągają 4-5 metrów wysokości. Dla nich wybiera się rośliny o zaokrąglonej koronie, zdolne do uprawy 10-15 cm rocznie.Do sadzenia przeciętnego ogrodzenia nadają się następujące okazy:
- Sunkist. Drzewo w formie zgrabnego stożka, rozciąga się do 4-5 m (wzrost o 10 cm rocznie). Igły mają ciekawy kolor: opalizująco złocisty, zimą zamieniający się w brąz. Idealny jako obiekt do kręconych fryzur, układania formowanych i nieukształtowanych zielonych ogrodzeń.
- Wagnera. Elegancka roślina o gęstej, zaokrąglonej koronie o owalnym kształcie. W wieku 10 lat dorasta do 3 m. Kolor igieł może wahać się od gęstej zieleni do szarawej zieleni, zimą pojawia się czerwonawy. Dobrze znosi niskie temperatury, ale potrzebuje żyznej, wilgotnej gleby. Przy obfitych opadach śniegu zaleca się wiązanie roślin, w przeciwnym razie czapka śnieżna uszkodzi pędy.
- Żółta wstążka. Odmiana ozdobna nieprzekraczająca 3-4 m wysokości (z rocznym przyrostem 10-15 cm). Delikatne igły o żółtych i złocistożółtych odcieniach przybierają barwę ciemnopomarańczową bliższą szronowi. Preferuje stanowiska słoneczne o glebie umiarkowanie wilgotnej. W zacienionych miejscach igły tracą złoty odcień.
niskie żywopłoty
Jeśli konieczne jest tylko zaznaczenie granic terytorium, pozostawiając przegląd przedniej części (na przykład przed fasadą domu), zaleca się stosowanie odmian o kulistym kształcie korony do 1 m w rozmiar.
- Mały Tim. Piękna forma karłowata, wyhodowana w połowie XX wieku. Znany jest z niezwykle powolnego wzrostu: 30 cm w ciągu 10 lat, dzięki czemu nie rośnie więcej niż metr, o średnicy korony 1-1,5 m. Uwielbia słońce, toleruje zarówno suche, jak i wilgotne gleby. Igły na kulistej koronie są gęste, latem ciemnozielone, zimą brązowieją.
- Miriam. Hybrydowy kulisty kształt, igły są ustawione pionowo. Wysokość i średnica pokrywają się i nie przekraczają 80 cm Roczny wzrost, w zależności od żyzności gleby, wynosi 5-10 cm Letni żółto-zielony kolor igieł staje się pomarańczowo-brązowy zimą. Miriyam dobrze rośnie w mieście, preferuje słoneczne tereny. W cieniu efekt dekoracyjny słabnie: igły stępiają się, a korona obluzowuje się.
Przydatne wideo
Granice i stragany
Piękne żywopłoty wzdłuż ogrodowych ścieżek lub straganów ozdobią każdą okolicę. Używanie bezpretensjonalnego sadzenia tui z rzędu jest znacznie bardziej praktyczne niż bardziej wymagające uprawy. Do układania granic nadają się następujące odmiany karłowate:
- Dopływ. Krzew wolno rosnący, niewymagający ścinania. Rośnie o 5 cm rocznie, ostatecznie zatrzymując się na wysokości 80 cm, zielone igły częściowo (w górnej części krzewu) brązowieją zimą. Nadaje się do organizowania niskiego, wiecznie zielonego ogrodzenia.
- Choser. Niski krzew o wielu łodygach ozdobi ścieżki ogrodowe nawet na niewielkim obszarze. Korona rośnie w tempie 5-10 cm we wszystkich kierunkach, osiągając maksymalnie 80-90 cm wysokości. Igły są pomalowane na ciemnozielono, do zimy dodaje się brązowy odcień.
Jak wybrać sadzonki
Najbezpieczniej kupować sadzonki od hodowców, szkółki lub sklepu. Otrzymasz wysokiej jakości materiał do sadzenia, wyhodowany zgodnie z normami, zaaklimatyzowany do danego regionu i odpowiednio zapakowany przed sprzedażą. Rośliny szkółkarskie przygotowywane są na dwa sposoby:
- Małe sadzonki trzymane są w plastikowych pojemnikach z nawozami. W takim przypadku system korzeniowy sadzonek pozostaje nienaruszony; rośliny po posadzeniu mają gwarancję, że się zakorzenią.
- Wykopane tuje powyżej 1,2 m sprzedawane są z grudką ziemi na korzeniach. Cóż, jeśli bryła jest zapakowana; dzięki czemu pozostaje wystarczająco wilgotny i chroni system korzeniowy. Do pakowania używana jest specjalna siatka zapobiegająca rozsypywaniu się ziemi podczas transportu oraz juta. Siatka nie jest zdejmowana podczas lądowania, jeśli jest wykonana z gnijącego materiału.
Żywotniki kopane są sprzedawane i sadzone wiosną, jesienią i zimą. Eksperci zdecydowanie nie zalecają kupowania i sadzenia dużych okazów latem, w upale: ryzyko zniszczenia roślin jest zbyt duże. Tuje o małych rozmiarach i pojemnikach są łatwiejsze do przesadzenia, sadzi się je o każdej porze roku, unikając najgorętszych dni.
Przydatne wideo
Wybór miejsca i lądowanie
Wybierając miejsce, oprócz różnej tolerancji odcieni odmian, należy skupić się na ich kolorze. Jeśli igły są żółte, złotożółte lub zmieniają kolor z sezonu na sezon, dla takich tuj wybiera się słoneczne obszary. W zacienionych miejscach ich korona zblednie lub zmieni kolor na zielony. Tui z zielonymi igłami na każdą pogodę nie zmieniają koloru. Sadzi się je bez względu na kolor, kierując się wyłącznie cechami odmianowymi.
Jeśli nie jesteś pewien, czy rozumiesz, jak pięknie sadzić żywotniki wzdłuż ogrodzenia, poniższe zalecenia pomogą wypełnić luki. Chociaż przy układaniu żywopłotu konieczne jest uwzględnienie cech odmianowych roślin, istnieją ogólne zasady, w tym następujące zalecenia:
- Do sadzenia nadają się sadzonki w wieku 1-2 lat ze sklepu lub szkółki.
- Gęstość sadzenia zależy od odmiany i średnicy dorosłej korony. Aby pobliskie okazy nie kolidowały ze sobą, kładzie się od siebie odstęp 0,5-0,7 m. Jeśli sadzi się dwa rzędy, dodaje się dwie średnice korony dorosłej tui, aby określić odstęp, a wynik dzieli się na pół.
- Jeśli do sadzenia zostaną wybrane duże rośliny odmiany Brabant, Smaragd lub Columna o wielkości 1,2 m lub większej, do dokładnego rozładunku i sadzenia będzie potrzebnych kilka osób, ponieważ waga tui osiąga 90 kg.
- Wielkość wykopu zależy również od odmiany, wykopuje się go w odległości 0,5 m od ogrodzenia. Jeśli gleba jest podmokła, wymagany będzie drenaż w postaci warstwy żwiru i piasku.
- Sadzonki umieszcza się w wykopie tak, aby po zasypaniu szyjka korzeniowa zrównała się z powierzchnią.
- Wykop dla dużych rozmiarów jest zasypywany w dwóch etapach. Za pierwszym razem - do połowy: tuje są wyrównane, gleba jest staranowana, rośliny są podlewane, aby grudka się skurczyła. Po wchłonięciu wody gleba jest wypełniana i podlewanie odbywa się po raz drugi.
- Do zasypywania przygotowuje się mieszaninę dwóch części ziemi i jednej części piasku i torfu. Nawozy mineralne dodaje się tylko wiosną lub latem. Po drugim posypaniu tuja zostaje wyrównana.
Przydatne wideo
Opieka
Ważną rolę w przetrwaniu tui odgrywa systematyczna opieka, która polega na następujących zasadach:
- Tui to bezpretensjonalne rośliny, ale niewystarczające podlewanie wpływa na wygląd: kolor może wyblaknąć, a korona przerzedzi się. Młode tuje potrzebują regularnego i obfitego podlewania (1-2 razy w tygodniu), dorosłe rośliny nie poradzą sobie bez tego, szczególnie w upalne lata.
- Po podlaniu gleba jest poluzowana na głębokość 8-10 cm, aby obejść się bez poluzowania, glebę mulczuje się torfem lub wiórami drzewnymi.
- Jeśli w momencie sadzenia zastosowano nawóz, następnym razem będą potrzebne po 2 latach.
- Aby utworzyć ogrodzenie o pożądanym profilu, strzyżenie wykonuje się w razie potrzeby, odcinając nie więcej niż jedną trzecią pędu.
- Przez pierwsze dwie zimy młode rośliny są chronione materiałem wierzchnim: jutą lub papierem pakowym.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Żywopłot z tui jest uważany przez wielu projektantów krajobrazu za uniwersalny sposób ochrony obszaru. Jest wielofunkcyjny i ma duży potencjał dekoracyjny. Większość odmian z powodzeniem zapuszcza korzenie i rozwija się w mieście, niezależnie od jakości gleby, niskich temperatur zimą i poziomu oświetlenia.
Odmiany hodowlane zaskakują różnorodnością kształtów i kolorów. Możesz łatwo wybrać odmianę do stworzenia wysokiego, średniego lub niskiego żywopłotu, a także na obrzeże lub parter. Wśród odmian wielkogabarytowych popularne są Brabant, Smaragd i Columna.
Sadzonki do sadzenia dobierane są z uwzględnieniem cech odmianowych i koloru igieł. Preferowane powinny być osobniki wyhodowane w szkółce i zaaklimatyzowane do lokalnych warunków. Podczas układania zielonego ogrodzenia bierze się pod uwagę wielkość dorosłej tui; na podstawie jego parametrów określa się wielkość wykopu i odległość między sąsiednimi sadzonkami.
Przetrwanie żywopłotu zależy w dużej mierze od terminowego podlewania i okresowego nawożenia pogłównego. Modelowanie fryzury odbywa się w razie potrzeby, dwa do trzech razy w roku.
