Etapy tworzenia ścieżek ceglanych
Ważną sprawą jest właściwe zaplanowanie ścieżek spacerowych w ogrodzie. Należy wyznaczyć centralne przejście od bramy wjazdowej do głównego wejścia do domu, związać ze sobą wszystkie obiekty budowlane, pomyśleć o spacerach w najbardziej odległych zakątkach, o trasach podróży, które pozwolą zadbać o krajobraz. Jeśli dom jest zbudowany z kamienia, ceglane ścieżki pomogą połączyć projekt płaszczyzn pionowych i poziomych. Powiemy Ci, jakie zalety ma taka nawierzchnia, jakie niuanse należy wziąć pod uwagę przy jej tworzeniu.
Cechy materiału
Odpady budowlane można wykorzystać również do brukowania ścieżek ogrodowych. W razie potrzeby na miejscu mogą pojawić się ścieżki i stare cegły lub pozostałości nagromadzone po demontażu starych spiżarni. W takim przypadku będziesz musiał trochę majstrować przy materiałach eksploatacyjnych, wyczyścić każdy element, usunąć resztki starego rozwiązania, a następnie zastanowić się i pomyśleć o wzorze układu. Ale wynik jest tego wart.
Praktyka pokazuje, że nawet materiały pochodzące z recyklingu pomagają w tworzeniu trwałych nawierzchni, które mogą przetrwać dziesięciolecia. Wykorzystanie zasobu odpadowego pozwala na znaczne oszczędności. Po drodze problem utylizacji odpadów jest rozwiązywany z korzyścią dla budżetu rodzinnego. Jeśli materiał jest dostępny w różnych kolorach, szczególnie piękne są ścieżki w wiejskim domu ze starej cegły. O czym świadczy poniższe zdjęcie.
Należy wziąć pod uwagę, że pod wpływem ujemnych temperatur, lodu i śniegu połamane cegły szybko się psują. Rozpada się, rozpada. Ale tor przetrwa jeszcze co najmniej 10 lat.
Kiedy ulepszanie terenu odbywa się od podstaw i istnieje chęć, aby wszystko było nowe, do układania nawierzchni używa się pełnowartościowych cegieł - brykietów z minimalną liczbą pustek. Charakteryzują się dużą wytrzymałością na ściskanie i zginanie, dobrze znoszą mróz, nie odkształcają się, nie kruszą się po kilku cyklach zamrażania i rozmrażania. Materiał nie traci swoich właściwości przez dziesięciolecia. Dobrze nadaje się do układania nawierzchni, ale ma tylko jedną wadę. Producenci produkują dwa rodzaje pustaków: brykiety żółte i czerwone. Oczywiście bardziej efektownie prezentują się ścieżki z czerwonej cegły. Żółty szybko się brudzi, więc dekoracyjne właściwości projektu strony są zauważalnie zmniejszone.
Sto lat temu niemieccy budowniczowie używali cegieł klinkierowych do brukowania miejskich ulic. Został wykonany na bazie gliny ogniotrwałej i wody. Specjalna technologia wypalania nadała brykietom wyjątkową wytrzymałość. Współcześni producenci zwrócili się do niego i zaczęli aktywnie wykorzystywać go do produkcji specjalnych kostek brukowych. Dlatego dziś w sprzedaży dostępne są klasyczne prostokątne brykiety i cegły figurowe o gładkiej lub szorstkiej powierzchni. Faktura warstwy wierzchniej, którą mają, jest inna: matowa lub błyszcząca. Potrafi umiejętnie imitować kamień naturalny. Jeśli ułożysz ścieżki w wiejskim domu z tego typu cegieł, to można je łatwo zdemontować i ponownie wykorzystać, nie tracąc podstawowych właściwości i walorów klinkieru. Taka potrzeba pojawia się czasami przy wymianie rur wodociągowych lub kanalizacyjnych.
Jakakolwiek cegła zostanie wybrana do dekoracji ścieżek spacerowych, wynik może zagwarantować jakość, trwałość i nienaganny wygląd tylko wtedy, gdy przestrzegane są wszystkie zalecenia dotyczące układania brykietów. Odbywa się w kilku etapach.
Etap pierwszy - planowanie
Ważne jest, aby z góry pomyśleć o kształcie torów, ich długości, wymiarach, szerokości. Istnieją przepisy, które należy wziąć pod uwagę. Na przykład. Minimalna szerokość ścieżki spacerowej musi wynosić co najmniej dwa metry. Wtedy dwie osoby mogą się na nim swobodnie poruszać.
Ścieżka powinna przebiegać w odległości dwóch metrów od wysokich drzew. Jeśli podejdziesz bliżej, korzenie roślin w końcu doprowadzą do zniszczenia nawierzchni.
Zakręty ścieżek, dla wygody ich obsługi, powinny być płynne. Na etapie planowania warto od razu zdecydować się na wzór nawierzchni. Najprostszym sposobem jest wykonanie zwykłego muru. Dzięki niemu pręty są umieszczane na podłodze płasko lub na boki. Rzędy można mieszać, wtedy wzór muru wyraźnie się zmieni. Aby wzmocnić efekt dekoracyjny, mistrzowie radzą zastosować układ cegieł w sposób tarasowy lub wzór w jodełkę. Ale nie jest to uważane za obowiązkowe.
Przydatne wideo
Możesz wymyślać różne sposoby, tworzyć wzory, ozdoby, łącząc paski o różnych kolorach, różnych rozmiarach, różnych kształtach. Wszelkie eksperymenty są dozwolone. Aby jednak efekt końcowy wyglądał pięknie, na etapie planowania ważne jest, aby najpierw wykonać rysunek przyszłej nawierzchni na papierze milimetrowym, a następnie użyć go do rozłożenia słupków na miejscu.
Nie tylko wygląd ścieżek ogrodowych zależy od wzoru nawierzchni. Sposób układania zmienia właściwości powłoki. Na przykład ceglane ścieżki w letnim domku, w których pręty układane są w jodełkę, zapewnią bazę większą odporność na stres. Co jest cenne, gdy ścieżka idzie pod górę. Parkietowy sposób układania cegieł wygląda korzystniej przy licowaniu dużej powierzchni. W takim przypadku układanie nowego rzędu rozpoczyna się od środka pierwszej cegły. Wzorzyste tkanie pomaga podkreślić skrzyżowania torów. Tutaj wyglądają bardziej odpowiednio.
Jeszcze jedna chwila. Ważne jest, aby na etapie planowania wybrać kolor nawierzchni. Tutaj właściciel musi zdecydować. Ścieżki z czerwonej cegły wyglądają bardzo ładnie. Dobrze wyznaczają granice obszarów funkcjonalnych. Trudno je ukryć nawet przy roślinach. To znacznie zwiększa funkcjonalność projektowania krajobrazu.
Wielu decyduje się na dekorowanie torów cegłami w kontrastowych kolorach. Tutaj musisz być bardzo ostrożny. Wzór ścieżki nie powinien dominować w projektowaniu ogrodu. Odwróci to uwagę od architektury samego domu. A w projekcie sąsiedniego terytorium musi być głównym. Cała reszta ma za zadanie podkreślać architekturę i wykończenia, a nie ją przesłaniać.
Etap drugi - narzut
Podczas jego realizacji rysunek lokalizacji przyszłych torów z rysunku projektowego jest przenoszony na stronę. Najpierw uzbrojony w taśmę mierniczą musisz zmierzyć największe proste odcinki, zaznaczyć ich kontury kołkami, a następnie przeciągnąć między nimi nitki. Używając ich na ziemi z proszkiem kredowym, możesz zwizualizować oznaczenia i zrozumieć, gdzie, co należy poprawić. Zagięcia, zakręty, zakręty powstają na końcu. Ich obecność w projektowaniu krajobrazu jest rzeczą powszechną.
Etap trzeci - roboty ziemne
Pomagają przygotować podłoże pod kostkę brukową. Aby to zrobić, wzdłuż linii oznakowania wykonanego łopatą należy usunąć warstwę gleby o grubości 25 cm, aby wykonać wykop. Na jego dno wylewamy warstwę piasku o grubości 5 cm i starannie zagęszczamy specjalnym narzędziem. Ubita warstwa piasku pokryta jest geowłókniną. Nie pozwoli, by trawa wrosła w grubość przyszłej ścieżki.
Na powierzchni geowłókniny zbudowana jest poduszka z warstwy zagęszczonego piasku o grubości 5 cm i tłucznia kamiennego o grubości dziesięciu centymetrów. Na warstwie drenażowej ponownie budowana jest poduszka z piasku. Rozprowadzana jest na nim druga warstwa geowłókniny. To kończy prace wykopaliskowe.
Etap czwarty - tworzenie granicy
Ważne jest, aby krawędzie obwodu wykopu były prawidłowo narysowane. Krawężnik nadaje chodnikowi pełny wygląd. Zapobiega kiełkowaniu chwastów, nie pozwala na brukowanie, a następnie dalsze rozprzestrzenianie się, dzięki czemu ceglana ścieżka trwa tak długo. Plastikowa taśma może pełnić rolę obramowania. Zamiast tego możesz położyć cegłę na krawędzi lub wykonać obrzeże betonowe. Na rynku dostępne są gotowe elementy do wykończeń toru. Występują w różnych długościach i szerokościach i są łatwe w użyciu. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiedni projekt. Masywne alejki nadają się na szerokie ścieżki, do wąskich ścieżek trzeba wybrać miniaturowe.
Po wyschnięciu krawężnika na geowłókninę wylewa się suchą mieszankę piasku i cementu. Jest wyrównany wzdłuż obwodu toru z linijką. Teraz wszystko jest gotowe do układania cegieł.
Etap piąty - brukowanie
Cegła układana jest zgodnie z przygotowanym schematem. Pręty są lekko wpuszczone w podstawę, a następnie każdy jest delikatnie uderzany gumowym młotkiem. To działanie pomaga poprawić dopasowanie. Jeśli pręt zawiódł i spadł poniżej pożądanego poziomu, należy go usunąć, wlać pod niego suchą mieszankę piasku i cementu, a następnie ponownie ułożyć. Po ułożeniu nawierzchni wylewa się na jej powierzchnię resztki suchej mieszanki, a następnie zamiata pędzlem w celu wypełnienia szwów. W końcowym etapie ścieżka jest zalana wodą. Pomoże zakleić szwy. Po trzech dniach należy powtórzyć procedurę wypełniania spoin zaprawą cementowo-piaskową. Wiedząc, jak ułożyć ścieżkę z cegły, możesz poprawnie obliczyć ilość potrzebnego materiału i kontrolować etapy pracy zaproszonych rzemieślników.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Ścieżki ogrodowe są ważną częścią projektowania krajobrazu. Można je budować z nowych i połamanych cegieł. Ten materiał budowlany ma wysoką wytrzymałość, dobrze znosi mróz, dobrze znosi dziesiątki cykli zamrażania i rozmrażania.
Technologia układania nawierzchni jest niezwykle prosta: wykopuje się wykop, na jego dnie zbudowana jest wielowarstwowa poduszka z piasku i żwiru. Jest pokryta geowłókniną. Pozostałą przestrzeń wypełnia sucha mieszanka piasku i cementu. Układa się w nim cegły i dociska lekkim uderzeniem gumowego młotka. Szwy są wypełnione tą samą suchą mieszanką.
