Ozdobny krzew berberysu: jak sadzić i pielęgnować, jakie odmiany wybrać
Berberys to rodzaj dużych, odpornych na zimę i żaroodpornych krzewów, które mogą rosnąć na ubogich glebach. Jednocześnie roślina nie toleruje stojącej wilgoci w glebie, jest dość światłolubna. Ozdobny berberys jest hodowany w ogrodach niemal wszędzie. Krzewy są dobrze przycięte, jesienią są bardzo dekoracyjne, ponieważ liście stają się żółte i czerwone, a jagody stają się jasne bordowe. Zawierają kwas winowy i jabłkowy, stosowane są w daniach mięsnych, do przygotowania marynat, dżemów, napojów.
Opis botaniczny berberysu
Zimozielony lub liściasty krzew lub małe drzewo o żebrowanych pędach i brązowawej korze. Liście naprzemiennie rosną w pęczkach po 3-6 na krótkich ogonkach. Oni mogą być:
- jajowaty;
- odwrotnie jajowaty;
- eliptyczny;
- lancetowaty.
Żółte kwiaty zebrane są w grona po 8-10, owoce to jagoda do 13 mm w kształcie elipsy. Gęste drewno liściaste jest używane do wytwarzania drobnych produktów toczonych, stosowanych w mozaikach i intarsjach. Roślina jest dobrą rośliną miodową, miód jest słodkawy o delikatnym aromacie.
Ozdobne kwiaty berberysu w maju, owoce dojrzewają we wrześniu, mogą mieć smak słodko-kwaśny lub cierpko-kwaśny.
Korzystne cechy
Wszystkie części rośliny zawierają witaminy, pierwiastki śladowe, kwasy organiczne, garbniki i pektyny. Jagody pomagają:
- wzmocnienie ścian naczyń krwionośnych;
- normalizacja ciśnienia;
- odpływ żółci;
- oczyszczanie krwi.
Ponadto rekompensują brak witamin, zwiększają odporność, działają moczopędnie i napotnie.
Rodzaje i odmiany berberysu
W zależności od odmiany rośliny różnią się wielkością, plonem, kształtem i smakiem owoców, rodzajem liści. Najpopularniejsze są następujące rodzaje berberysu ozdobnego:
- Zwykły .
Krzew do 2 m wys., odporny na suszę, światłolubny, dobrze czuje się na luźnych, przepuszczalnych glebach. Wygląda spektakularnie zarówno w postaci tasiemca, jak i w nasadzeniach grupowych. Owoce słodko-kwaśne wykorzystywane są w pilawach, kompotach i marynatach. Liście latem są zielone, jesienią przebarwiają się na fioletowo.
- Tunberga .
Krzew do 250 cm wysokości z jasnoczerwonymi żebrowanymi pędami. Liście owalne, lekko spiczaste, do 2 cm długości, poniżej niebieskawe, powyżej zielone, jesienią czerwieniejące.
Kwiaty są żółte, jagody czerwone, w kształcie elipsy - do 10 mm. Kwitnie w maju, owoce dojrzewają pod koniec września.
- Złoty Pierścień Thunberg .
Liście fioletowe mają żółtą obwódkę, kwiaty czerwono-żółte, kwitnie w maju, owoce dojrzewają w październiku, jagody czerwone, błyszczące. Wysokość i średnica krzewu wynosi 2-3 m.
- Aurea Thunberga .
Niska (80 cm) roślina o średnicy korony 1 mz żółtymi jajowatymi liśćmi, czerwono-żółtymi kwiatami i bordowymi jagodami.
- Thunberga Atropurpurea Nana .
Krzew krótki (60 cm) o fioletowych liściach, czerwono-żółtych kwiatach i jaskrawoczerwonych jagodach.
- Thunberg Różowa Królowa.
Różowe liście na czerwonych pędach to wspaniały widok. Wysokość krzewu wynosi 150 cm, średnica 200 cm, kwiaty są żółte, owoce czerwone błyszczące.
- Thunberg Smaragd .
Pędy z licznymi cierniami najpierw rosną pionowo, stopniowo tworząc szeroką piramidalną koronę, owoce są czerwone, dojrzewają w październiku i długo nie kruszą się.
- Ottawa .
Berberys ottawski został wyhodowany w Ottawie (Kanada) przez skrzyżowanie berberysu zwyczajnego i Thunberga pod koniec XIX wieku. Krzew liściasty jest dość popularny w kulturze, ponieważ jest odporny na zimę, bezpretensjonalny i szybko rośnie. Posiada miękkie kolce, odwrotnie jajowate liście do 33 mm. W zależności od odmiany jesienią przebarwiają się na żółto lub czerwono. Kwitnie żółtymi kwiatami, 5-10 kwiatów w pędzelku. Owoce są czerwone.
- Ottawa Aurikom .
Rozłożysty krzew o wysokości do 250 cm z łukowatymi gałęziami i dużymi zaokrąglonymi liśćmi do 5 cm Ciemnoczerwony na młodych pędach, jesienią zmieniający się na pomarańczowy lub jasnoczerwony. Kwiaty żółtoczerwone pojawiają się w maju, jagody długości 8 mm, dojrzewają na początku października. Przyrost rośliny wynosi 22 cm rocznie. Rośnie w pełnym słońcu lub półcieniu na glebie umiarkowanie wilgotnej.
- Ottawa Superba .
Duży krzew liściasty do 3-4 m wysokości. Błyszczące bordowe liście zachowują swój dekoracyjny efekt przez cały sezon wegetacyjny, zarówno na słońcu, jak iw cieniu. Kwiaty są żółtoczerwone, zgrupowane w grona po 8-10 sztuk o słodkawym aromacie. Owoce mają kolor szkarłatny, po pierwszych przymrozkach stają się słodkie i nie opadają.
- Orfeusz .
Mały krzew (120 cm) o zwartej koronie, pędy nie rozpadają się, gęsto pokryte jasnozielonymi liśćmi, kolce 10 mm. Nie ma kwiatów ani owoców.
- Bukszpan Nana .
Odmiana zimozielona o wysokości zaledwie 35-40 cm, liście latem szmaragdowozielone, jesienią czerwone. Kwiaty są żółte, pojedyncze, owoce czerwone z niebieskawym nalotem.
Istnieje ponad 170 odmian berberysu ozdobnego.
Lądowanie i opieka
Sadzonki berberysu można sadzić w ziemi wiosną lub jesienią, a z zamkniętymi korzeniami (z grudą ziemi) - latem. Sadzenie i pielęgnacja dekoracyjnego berberysu nie jest szczególnie trudne i składa się z następujących elementów:
- Dla sadzonki przygotowany jest dół z marginesem głębokości do drenażu.
- Na dno wsypać połamaną cegłę, żwir lub kamyki.
- Następnie dobrze wlej żyzną glebę i wodę.
- Umieść roślinę w dołku, wyprostuj korzenie i przykryj tą samą mieszanką gleby.
- Ubij tak, aby szyjka korzeniowa miała głębokość 3 cm.
- Obficie polej ziemię i ściółkę zeszłorocznymi trocinami lub posiekaną słomą.
Do lądowania lepiej wybrać miejsce zamknięte od wiatru, gleby piaszczyste lub gliniaste. Lepiej jest mieć w pobliżu byliny, aby nie uszkodzić powierzchniowych korzeni krzewu przez częste obluzowywanie się warzyw.
Nie można go sadzić obok białej akacji, topoli, orzecha włoskiego, wiśni, czarnego bzu. Przy odpowiednim sadzeniu i pielęgnacji krzewu ozdobny berberys zachwyci właścicieli jasnymi kolorami od wczesnej wiosny do bardzo chłodu.
Metody reprodukcji
Rozmnażanie ozdobnego berberysu jest możliwe przez sadzonki, nasiona, pędy korzeniowe i podzielenie krzewu. Wszystkie metody mają swoje wady:
- sadzonki zakorzeniają się bardzo powoli, szczególnie w monecie;
- słabe kiełkowanie nasion (tylko 25-35%), podczas gdy objawy matczyne mogą nie zostać zachowane;
- pędy korzeniowe nie są wszystkich odmian;
- przy dzieleniu krzewu istnieje duże prawdopodobieństwo uszkodzenia rośliny matecznej.
Reprodukcja przez nasiona
Z najbardziej dojrzałych dużych i pięknych jagód należy usunąć kości, zalać wodą i pozwolić jej fermentować - 2-3 dni. Następnie spłucz roztworem nadmanganianu potasu malinowego i osusz. Jesienią w luźnej, odchwaszczonej glebie zrobić bruzdy na głębokość 3 cm, rozsiać nasiona, posypać ziemią i dobrze ubić. Pędy pojawią się na wiosnę.
Jeśli planowane jest sadzenie wiosenne, przechowuj nasiona w lodówce, mieszając je z piaskiem. Miesiąc przed sadzeniem okresowo zwilżaj piasek, aby nasiona uległy rozwarstwieniu i należy je sadzić, gdy tylko pozwala na to gleba. Sadzonki należy przerzedzać, pozostawiając mocne sadzonki, a po 1 roku sadzonki posadzić na stałe. Okres owocowania berberysu nastąpi za 2 lata. Krzew może rozmnażać się również przez samosiew.
Reprodukcja przez sadzonki
Ta metoda jest następująca:
- najpierw w czerwcu z pędów wycina się sadzonki o długości 14 cm;
- usuń dolne liście, zanurz podstawy w roztworze stymulującym wzrost;
- sadzić sadzonki w torfie z piaskiem, wodą i przykryć słoikami, plastikowymi butelkami z odciętym dnem lub folią, okresowo wietrzyć;
- gdy materiał sadzeniowy zakorzeni się i zacznie rosnąć, należy go sadzić w pojemnikach z nawożoną glebą.
Po roku sadzonki można sadzić na stałe.
Powielanie przez nakładanie warstw i dzielenie buszu
W tej metodzie kilka rocznych pędów umieszcza się w bruzdach na wiosnę, mocuje drutem i dodaje kroplami, pozostawiając wierzchołki na zewnątrz. Gleba jest wilgotna i wolna od chwastów. Do jesieni tworzą się korzenie, następnie pędy z rośliny matecznej należy oddzielić sekatorami i posadzić w stałym miejscu.
Aby podzielić krzak, należy go wykopać, oczyścić z ziemi, pokroić korzenie na kawałki i posadzić w gotowych dołkach, podlać.
Jak zrobić żywopłot z berberysu
Berberys najlepiej nadaje się do sadzenia żywopłotu, ponieważ ma kolce, można go ciąć, ładnie pachnie, pięknie jest wiosną, latem i jesienią. Krzewy sadzi się na żywopłoty w szachownicę po 25-30 cm.
Aby to zrobić, wykopują rów o głębokości 40 cm, wlewają drenaż i żyzną glebę nawożoną, krzewy roślinne, wodę i ściółkę. Aby uzyskać swobodniejszą formę, sadzonki umieszcza się 2 szt. na miernik pogody. Rosnąc berberys tworzy gęste ogrodzenie, które trzeba będzie uformować. Przed pęknięciem pąków wszystkie pędy są skracane o jedną trzecią, połamane i zamrożone gałęzie są usuwane.
Korzyści z żywopłotu berberysu obejmują:
- Szybki wzrost - w ciągu 2 lat uzyskuje się gęste, nieprzeniknione ogrodzenie z cierniami.
- Trwałość - wytrzyma 7-10 razy dłużej niż ogrodzenia drewniane.
- Taniość - w porównaniu z profesjonalnym prześcieradłem i siatką łańcuszkową.
- Łatwa pielęgnacja - wystarczy przyciąć 1-2 razy w sezonie.
- Piękno - może być zielone, żółte, czerwone, kolorowe i tak dalej.
Takie ogrodzenie nie zatka miejsca, ponieważ korzenie nie pełzają, a samosiew łatwo się odchwaszcza.
Młode rośliny należy okresowo spulchniać w celu usunięcia chwastów. Podlewać raz na 2 tygodnie. Opatrunek górny przeprowadza się 2 razy w okresie wegetacji złożonymi nawozami mineralnymi do krzewów ozdobnych.
Odmiany berberysu na żywopłoty
Podczas zagospodarowania terenu projektanci zalecają niskie, zwarte krzewy o czerwonawych odcieniach z okresowymi fryzurami. Planując nasadzenia, musisz wziąć pod uwagę wszystkie opcje, aby nie trzeba było przesadzać roślin, ponieważ są ranne podczas ruchu. Należy również zapewnić podejścia do żywopłotu z obu stron, aby ułatwić jego utrzymanie.
Do ogrodzenia najlepiej nadają się wysokie krzewy:
- Berberys pospolity szybko dorasta do 250-300 cm, krzewy mają zaokrągloną koronę, elegancką dekorację - Atropurpurea z czerwonymi liśćmi, Albo-variegata - z pstrokatymi.
- Berberys amurski. Wysokość krzewów do 350 cm, odporna na mróz, upał, suszę. Czerwone liście i jagody jesienią wydają się płonąć ogniem. Wszystkie części rośliny mają właściwości lecznicze.
- Berberys Thunberg. Młode pędy pomarańczowe odchylają się, wysokość do 250 cm.
- Berberys Ottawa. Wysokość żywopłotu wyniesie 200 cm, główną różnicą jest obecność kilku miękkich kolców.
Ponadto występuje kilka gatunków karłowatych: karminowo-czerwona kula Bagatelle do 40 cm, cytrynowo-złota Bonanza Gold, fioletowa, zielona kobold (do 50 cm), prawie bez kolców Atropurpurea.
Przydatne wideo
Berberys w projektowaniu krajobrazu
Roślina odgrywa ważną rolę w projektowaniu ogrodów, gdyż spełnia większość wymagań twórców zespołów krajobrazowych. Niewymagająca pielęgnacji i niezbyt wybredna w kwestii gleb, jest dość dekoracyjna, zwłaszcza odmiany niedawno wyhodowane. Różnorodność kształtów i kolorów berberysu wraz z pożytecznymi owocami pozwala berberysowi uczestniczyć w różnych kompozycjach krajobrazowych kwiatów, krzewów czy drzew.
Każdy krajobraz ogrodowy z tą rośliną jest ożywiony dzięki całorocznemu efektowi dekoracyjnemu. Berberys jest wykorzystywany w projektowaniu krajobrazu w następujący sposób:
- Częściej sadzi się go w celu podziału na strefy lub wzdłuż obwodu terenu.
- Gatunki niewymiarowe są używane wzdłuż ścieżek i ścieżek w postaci krawężników.
- Dla kontrastu sadzi się berberys z liśćmi o czerwonych odcieniach.
- Stosowany w ogrodach skalnych, ogrodach różanych, klombach, mixborders.
- Roślinę o niezwykłym kolorze liści sadzi się w postaci tasiemca na brzegu zbiornika lub jasnej plamy na zieleni trawnika.
- Berberys dobrze wygląda jako obrzeże dla grupy długich gatunków drewna liściastego i iglastego.
- Na płaskorzeźbach o różnych wysokościach umieszcza się rośliny w celu wzmocnienia zboczy, ponieważ system korzeniowy jest dość potężny.
W skalniakach dobrze wyglądają berberysy z okrągłą koroną lub w kształcie poduszki. Ze względu na ciernie rośliny nie są umieszczane w pobliżu placów zabaw dla dzieci.
Na berberys najlepiej nadają się następujące uprawy:
- róże, astry, chryzantemy;
- drzewa iglaste, jałowce, tuja;
- krzewy kwitnące;
- niskie kwiaty na alpejskich wzgórzach;
- wysokie drzewa w formie obicia.
Hodowcy nadal pracują nad rozwojem nowych odmian berberysu, eksperymentując z oryginalnymi kolorami liści.
Choroby i szkodniki
Berberys to krzew stosunkowo odporny na choroby i szkodniki. Objawy uszkodzenia są różne: kora może być zdeformowana, struktura liści, pędów i pni może być zaburzona.
mączniak
Częściej choroba rozwija się na berberysie pospolitym i objawia się nalotem proszkowym po obu stronach liści. Z biegiem czasu grzybnia staje się gęstsza i rozprzestrzenia się na pędy i całą roślinę. Aby zapobiec chorobie, berberys należy traktować mieszanką Bordeaux 2 razy w sezonie - przed rozkwitnięciem liści i jesienią.
Metody ludowe polegają na kilkukrotnym spryskiwaniu roztworem mydlanym sody (10 łyżek sody, 50 g mydła do prania, 10 litrów wody) w okresie wegetacji lub wczesną wiosną, polewanie krzewów gorącą wodą (70-75 stopni).
Przydatne wideo
Rdza na berberysie
Choroba objawia się jaskrawopomarańczowymi plamkami na blaszkach liściowych z zewnątrz. Wewnątrz pojawiają się zarodniki grzyba w postaci żółtych kropek. Walka z chorobą powinna rozpocząć się natychmiast. Aby to zrobić, odetnij wszystkie dotknięte liście i spal, potraktuj fungicydami na uśpionych pąkach. Rdza często rozwija się przy braku nawozów potasowych i fosforowych na osłabionych roślinach.
Przydatne wideo
Więdnięcie tracheomykotyczne
Jedna z najczęstszych chorób berberysu, wywoływana przez różne patogeny zawarte w glebie i na szczątkach roślinnych. Atakując korzenie, grzyb zapobiega przenikaniu pożywienia, a berberys zaczynając od wierzchołków żółknie, brązowieje i wysycha. Na nacięciu widoczne są inkluzje biało-różowej grzybni z fusarium i szarej pajęczyny z werticillium.
Aby zwalczyć te choroby, konieczne jest rozlanie gleby pod berberys fitosporyną, alirin-B lub hamair.
Przydatne wideo
Suszenie pędów
Choroba grzybicza objawia się martwicą kory w oddzielnych obszarach brązowego odcienia, które zaczynają wysychać. Środki kontroli obejmują usuwanie suchych gałęzi i spryskiwanie preparatami zawierającymi miedź.
mszyca berberysowa
Na spodniej stronie blaszek liści berberysu żyją małe owady ssące wielkości 2 mm w kolorze żółto-czerwonym. Liście stopniowo wysychają i odpadają. Do zwalczania szkodników stosuje się fitoverm, spark, aktara, inta-vir.
W celu zapobiegania powinieneś:
- unikaj przesuszenia gleby;
- stosować nawozy mineralne;
- przeprowadzić przycinanie sanitarne.
A także sprawdź krzaki i podejmij działania, jeśli zostaną znalezione choroby lub szkodniki.
Podsumowanie
Berberys to wiecznie zielony krzew o charakterystycznych jajowatych liściach.
Stosowany jest w leczeniu chorób serca i poprawia odporność.
Istnieją różne odmiany berberysu, z których najbardziej znane to: berberys pospolity, Thunberg, Ottawa.
Odmiany odmian umożliwiają wykorzystanie ich w projektowaniu krajobrazu jako żywopłotu, do dekoracji ogrodów skalnych i skalniaków, do wzmocnienia gleby na zboczach.
Berberys to krzew stosunkowo odporny na choroby i szkodniki.